Film honek ume itsu Johan Van Der Keuken baten
istorioa kontatzen du eta modu hunkigarri baten hasten da, hasierako irudiei
soinua kenduz eta modu honetan entzumenaren zentzumena galduz. Hasiera honekin, filma sentikorrago bihurtzen du. zentumen baten faltaz, beste batzuk zorroztu egiten ditu...beraz, azkenean ukimen gauzetara bidalten gaitu.
Hurrengo argazkiari garrantzia ematen zaio ikumenari ikusmenari baino.
Audioan, haurra pianoa jotzen eta ibiltzen ikastearen paralelotasuna entzun diateke. Pertsona itsu batek nola gozatu dezakeen gu geuk ikusmena bakarrik lantzen duen ikuskizuna erakutziz eta honek kotxe lasterketa bati buruz hitz egiten, non umea, entzuten du eta kotxeak egiten dituen soinuak errepikatzen duen.
Kamera detaileak, bilakera...erakusten digu.
Zuzendaria, dokumental hau erakusten digu sentikortu eta kontuan hartzen ez ditugun gauzak eta pentsatzen ez ditugun pertsonetan erreparatzeko.
begira zer dioen Parrillak ezaguna duzuna, nola aztertu daitekeen gela mat modu ekologikotik:
ResponderEliminarhttps://docs.google.com/file/d/0By9NCqcvc4MmemFyaEItbU5UcW8/edit?usp=sharing